صوت و آمپلی فایر
تقویت کننده یا آمپلی فایر یک دستگاه الکترونیکی است که ولتاژ، جریان یا قدرت سیگنال را افزایش می دهد. آمپلی فایرها در ارتباطات و پخش بی سیم و در انواع تجهیزات صوتی استفاده می شوند. آنها را می توان به عنوان تقویت کننده سیگنال ضعیف یا تقویت کننده قدرت طبقه بندی کرد.
انواع آمپلی فایر ها
تقویت کننده های سیگنال ضعیف عمدتاً در گیرنده های بی سیم استفاده می شوند. آنها همچنین در پیکاپ های آکوستیک، پخش کننده های نوار صوتی و پخش کننده های دیسک فشرده استفاده می شوند. یک تقویت کننده سیگنال ضعیف برای مقابله با سیگنال های ورودی بسیار کوچک طراحی شده است که در برخی موارد تنها چند نانوولت (واحد 10-9 ولت) را اندازه گیری می کند. چنین تقویت کننده هایی باید حداقل نویز داخلی ایجاد کنند و در عین حال ولتاژ سیگنال را با یک عامل بزرگ افزایش دهند.
موثرترین دستگاه برای این کاربرد ترانزیستور اثر میدانی است. مشخصاتی که کارایی تقویت کننده سیگنال ضعیف را نشان می دهد حساسیت است که به عنوان تعداد میکرو ولت (واحدهای 10-6 ولت) سیگنال ورودی که نسبت مشخصی از سیگنال خروجی به نویز خروجی (معمولاً 10 به 1) تولید می کند، تعریف می شود.
ویژگی های آمپلی فایرها
تقویت کننده های قدرت در فرستنده های بی سیم، فرستنده های پخش و تجهیزات صوتی Hi-Fi استفاده می شوند. پرکاربردترین وسیله برای تقویت توان، ترانزیستور دوقطبی است. با این حال، لوله های خلاء، که زمانی منسوخ شده بودند، به طور فزاینده ای محبوب می شوند، به ویژه در میان نوازندگان.
دو ملاحظه مهم در تقویت توان عبارتند از توان خروجی و راندمان. توان خروجی بر حسب وات یا کیلووات اندازه گیری می شود. راندمان نسبت قدرت سیگنال خروجی به کل توان ورودی (وات مورد نیاز منبع تغذیه یا باتری) است. این مقدار همیشه کمتر از 1 است. معمولاً به صورت درصد بیان می شود. در کاربردهای صوتی، تقویت کننده های قدرت 30 تا 50 درصد کارایی دارند. در ارتباطات بی سیم و فرستنده های پخش، راندمان از حدود 50 تا 70 درصد متغیر است.
در تقویت کننده های قدرت صوتی Hi-Fi، اعوجاج نیز یک عامل مهم است. این معیاری است از میزانی که شکل موج خروجی یک تکرار واقعی از شکل موج ورودی است. به طور کلی هرچه اعوجاج کمتر باشد، صدای خروجی بهتر است.