سلف SMD
سلف یک جزء الکترونیکی غیرفعال است که یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد می کند که می تواند انرژی را ذخیره کند. سلف ها استفاده مکرر را در مدارهای قدرت یا تغییر شکل سیگنال های مبتنی بر جریان متناوب مشاهده می کنند. سلف SMD یا سلف دستگاه نصب سطحی، مدلی از سلف است که در انتهای آن هیچ سیم سیمی وجود ندارد. این نوع سلف مستقیماً از طریق یک پد فلزی در دو طرف دستگاه بر روی سطح برد مدار نصب می شود.
یک سلف SMD معمولاً از یک سیم پیچ کوچک به شکل فنر و از یک سیم رسانای الکتریکی ساخته می شود. در برخی از مدل های سلف، یک هسته از نوعی در مرکز سیم پیچ وجود دارد. بسته به ماده ای که برای کار به عنوان هسته انتخاب می شود، اغلب بر پایه فریت، و اندازه و چگالی خود هسته، خواص عملیاتی سیم پیچ را می توان برای مطابقت با نیازهای خاص تغییر داد.
نحوه کارکرد سلف SMD
هنگامی که جریان الکتریکی از سیم پیچ عبور می کند، یک میدان الکترومغناطیسی بین پیچ های آن ایجاد می شود. این میدان تمایل دارد مستقیماً با هر تغییری در جریان الکتریکی که آن را ایجاد کرده است مخالفت کند. با توجه به این تمایل، یک سلف ساده SMD اغلب در مدار قدرت استفاده می شود تا از تغییر ولتاژ یا جریان از عبور از مدار و ورود به سایر قطعات الکترونیکی جلوگیری کند. سلف مورد استفاده در این روش به عنوان چوک شناخته می شود و بخشی از مجموعه فیلتر مدار قدرت است.
اصول عملیاتی سلف به اصول عملیاتی میدان الکترومغناطیسی که ایجاد می کنند بستگی دارد. هنگامی که میدان در یک سلف ساخته می شود، هر تغییری در جریان یا ولتاژی که آن میدان را حفظ می کند باعث ایجاد شار مغناطیسی می شود. این شار ولتاژ جدیدی را القا می کند که در داخل میدان و در مخالفت مستقیم با ولتاژی که سعی در عبور از میدان دارد وجود خواهد داشت. اثر القای ولتاژ جدید را اندوکتانس می گویند که سلف نام خود را از آن گرفته است.