ماژول آلتراسونیک

ماژول آلتراسونیک، مشابه رادار یا آشکارساز صدا، بر اساس تشخیص ویژگی های یک هدف با تجزیه و تحلیل انعکاس امواج رادیویی یا صوتی است. این ماژول ها امواج صوتی با فرکانس بالا تولید می کنند و موج بازتاب شده را دریافت و تحلیل می کنند. این حسگرها با محاسبه زمان بین ارسال سیگنال و دریافت انعکاس، فاصله تا یک جسم را محاسبه می کنند. سنسورهای التراسونیک ده ها سال پیش اختراع شدند، اما هنوز هم به دلیل قابلیت های بالا، انعطاف پذیری و هزینه کم، بخش بزرگی از بازار ابزار اندازه گیری را به خود اختصاص داده اند. با گذشت زمان، این حسگرها در دستگاه‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته‌اند و عمدتاً در ربات‌ها، خودروها و هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می‌شوند. درک نحوه عملکرد سنسور اولتراسونیک، نحوه استفاده از آن، مزایا و معایب استفاده از آن و استفاده کلی از این سنسورها نشان می دهد که چرا امروزه هنوز در بسیاری از پروژه ها از آنها استفاده می شود. مبدل های التراسونیک صدا را با فرکانس معمولاً بین 23 کیلو هرتز و 40 کیلوهرتز منتشر می کنند که بسیار بالاتر از محدوده شنوایی طبیعی انسان 20 کیلوهرتز است، از این رو اصطلاح 'التراسونیک' نامیده می شود. با استفاده از این صدا، حسگرهای اولتراسونیک مدت زمان خروج صدا از جسم را اندازه گیری می کنند. عملکرد این سنسورها بر اساس اصول اولیه اکو صدا است. خفاش ها این سیستم را دارند و از آن برای یافتن طعمه خود استفاده می کنند. از آنجایی که سرعت صوت در هوا در دمای اتاق 343 متر بر ثانیه است، این زمان را می توان به راحتی به فاصله تبدیل کرد. هنگامی که صدا توسط سنسور ارسال می شود، به جسم مقابل برخورد کرده و به سنسور باز می گردد. سنسور اولتراسونیک از دو بخش تشکیل شده است: فرستنده و گیرنده. در استانداردترین پیکربندی، فرستنده و گیرنده تا حد امکان نزدیک به یکدیگر قرار می گیرند. با نزدیک شدن گیرنده به فرستنده، صدا در خط مستقیم تری از فرستنده به جسم تشخیص داده می شود و به گیرنده باز می گردد و درصد خطای کمتری در اندازه گیری ایجاد می کند.