باتری لیتیوم پلیمر

باتری لیتیوم پلیمر (Li-Po) به عنوان باتری قابل شارژ بوده که در آن الکترولیت پلیمری به عنوان جایگزینی جهت الکترولیت مایع کاربرد دارد. این باتری ها در مقایسه با انواع دیگر باتری های لیتیومی انرژی بالاتری را منتقل می نماید. ضمن اینکه سلول های این باتری طیف وسیعی از مزایا را برای تولید کنندگان وسایل برقی فراهم می سازد که از این حیث در اشکال مختلف تولید می گردد. از کاربرد های این وسیله به استفاده در برنامه های مهم که نیاز به وزن سبک دارند، می توان اشاره نمود. کاربردهای این باتری ها شامل استفاده در تلفن های همراه، رایانه ها و صنایع کنترل رادیویی است. باتری های لیتیوم پلیمر از مزایا، معایبی مختلفی برخوردار بوده و جهت انتخاب یک باتری با کیفیت، ویژگی هایی وجود دارد که می بایست بررسی لازم صورت گیرد.

ویژگی های باتری لیتیوم پلیمر

این باتری ها در دسته ی باتری های قابل شارژ قرار می گیرند. این باتری ها تکامل یافته تر از باتری های لیتیوم یونی می باشند. الکترولیت در باتری های لیتیوم یونی، از حلال آلی ساخته شده در صورتی که باتری های لیتیوم پلیمری از الکترولیت های پلیمری جامد همچون پلی اتیلن اکسید یا پلی اکریلونیتریل تشکیل شده اند. این الکترولیت در واقع فیلم نازکی شبیه پلاستیک بوده که الکتریسیته را هدایت نمی کند ولی تبادل یونی را ممکن می سازند. الکترولیت پلیمری، جایگزین جدا کننده متخلخل معمولی بوده که در الکترولیت غوطه ور می باشند. از مزایای اصلی که در باتری های لیتیوم پلیمر وجود دارد ، برخورداری از ساختاری انعطاف پذیر بوده که همین موضوع به تولید کنندگان اجازه می دهد آن ها را به روش های مختلف شکل دهند. این باتری ها در ساخت تجهیزات کنترل رادیویی مانند هواپیماهای کنترل رادیویی، اتومبیل ها و قطارهای ویژه کاربرد دارند.