سلف مقاومتی
اندوکتانس یک خاصیت الکتریکی رسانا است که به وسیله آن یک جریان الکتریکی که از هادی می گذرد، نیروی حرکتی الکتریکی را در خود رسانا (خود القایی) و سایر هادی های مجاور القا می کند. از آنجایی که مقاومت ها از مواد رسانا ساخته شده اند، آنها نیز اندوکتانس را به عنوان یک اثر انگلی ناخواسته نشان می دهند. این اثر به ویژه در صورتی قابل توجه است که مقاومت از سیم ساخته شده به شکل سیم پیچ باشد.
بسته به کاربرد، اندوکتانس مقاومت ممکن است به راحتی نادیده گرفته شود، به خصوص در مدارهای DC. با این حال، اندوکتانس سلف مقاومتی می تواند عامل مهمی در کاربردهای AC فرکانس بالا باشد. دلیل این امر این است که امپدانس یک مقاومت با فرکانس ولتاژ اعمال شده به دلیل افزایش راکتانس آن افزایش می یابد.
سلف ها و مقاومت ها
بارهای الکتریکی را می توان به دو نوع بارهای واقعی (یا مقاومتی) و بارهای راکتیو تقسیم کرد. از بارهای واقعی برای تبدیل نیروی الکتریکی به گرما استفاده می شود. یک مقاومت ایده آل یک بار کاملاً مقاومتی است، به این معنی که تمام توان الکتریکی اعمال شده به مقاومت به صورت گرما تلف می شود.
از سوی دیگر، بارهای راکتیو، توان الکتریکی را به میدان مغناطیسی یا الکتریکی تبدیل می‌کنند و قبل از بازگرداندن آن به بقیه مدار، موقتاً آن را ذخیره می‌کنند. بارهای راکتیو می توانند القایی یا خازنی باشند. بارهای القایی انرژی را به شکل میدان مغناطیسی ذخیره می کنند، در حالی که بارهای خازنی انرژی را به شکل میدان الکتریکی ذخیره می کنند.
تفاوت اصلی بین مقاومت‌های ایده‌آل و سلف‌های مقاومتی ایده‌آل در این است که مقاومت‌ها نیروی الکتریکی را به صورت گرما تلف می‌کنند، در حالی که سلف‌ها نیروی الکتریکی را به میدان مغناطیسی تبدیل می‌کنند. مقاومت های ایده آل دارای راکتانس صفر و در نتیجه اندوکتانس صفر هستند. متأسفانه دستگاه های الکتریکی در عمل ایده آل نیستند و حتی ساده ترین مقاومت ها دارای راکتانس القایی انگلی اندکی هستند.
اندوکتانس سلف مقاومتی
هنگامی که یک بار کاملاً مقاومتی مورد نیاز است از مقاومت ها استفاده می شود. بنابراین اندوکتانس اغلب یک عارضه جانبی ناخواسته است، و در این زمینه، آن را 'القای انگلی' می نامند. همه مقاومت های واقعی بسته به طراحی و ساخت مقاومت، اندوکتانس انگلی را به میزان بیشتر یا کمتر نشان می دهند.
اندوکتانس انگلی در یک مدار AC می تواند باعث ایجاد کوپلینگ های ناخواسته بین بلوک های سیستم شود یا می تواند علت تغییر پاسخ مدار در فرکانس های بالا باشد. اندوکتانس متقابل، که زمانی مشاهده می‌شود که سایر دستگاه‌های فرکانس بالا در نزدیکی باشند. خودالقایی ممکن است سیگنال را در فرکانس‌های بالا تحریف کند، در حالی که اندوکتانس متقابل ممکن است نویز را در مسیر سیگنال ایجاد کند.
.